Orang yang mengharuskan istighasah kepada orang matui mengatakan bahawa istighasah itu adalah satu bentuk tawassul dan minta syafaat.Permintaan kepada si mati itu, menurut mereka bukanlah secara hakikatnya, bahkan ia adalah satu bentuk MAJAZ AQLI. Si mati itu hanya perantara anta asi pemohon dengan Allah SWT. Perbuatan monta kepada si mati itu tidak jadi syirik kata mereka, KECUALI jika si pemohon berkeyakinan bahawa si mati itu yang menunaikan hajatnya dan bukan Allah SWT. Si mati yang memberi kesan dan bukan lagi Allah SWT. Di kala iru jadilah syirik. Kata mereka yang mengharuskan istighasah kepada ornag mati.
Dolak dalil hujah sedemikian masih mengelirukan.
Bagaimana hendak mennetukan niat yang serong itu tidak berlaku? Seorang yang minta kepada si mati tapi iktikadnya tetap Allah sebagai pemberi bekas/kesan!
Kita jawab begini sahaja.
Nabi Nuh Alaihissalam, tatkala berdakwah kepada kaumnya yang minta tolong kepada Wadda, Suwa', Yaghus, Ya'uq dan Nasra, baginda melarang mereka daripada perbuatan itu.
Jika ikut logik akal, kalau Nuh minta kaumnya ubah niat mereka ketika mereka menyembah dan minta tolong kepada patung-patung ornag soleh yang mereka bangunkan itu agar meyakini hanya Allah yang boleh memberi kesan, itu lebih gampang . Alangkash susahnya Nuh nak ubah kaumnya agar jangan sembah berhala-berhala itu. Kalau Nuh ubah uslubnya , hanya minta ubah iktiqad dalam soal beri bekas, itu lebih baik bagi dakwahnya.
Kenapa Nuh tak buat begitu???
Jika itu sasarannya, dakwahnya akan lebih ringan dan mudah diterima !
Hujah kedua-Sila baca
Alukah
No comments:
Post a Comment